de laatste dagen - Reisverslag uit Stellenbosch, Zuid-Afrika van Silvia Nick - WaarBenJij.nu de laatste dagen - Reisverslag uit Stellenbosch, Zuid-Afrika van Silvia Nick - WaarBenJij.nu

de laatste dagen

Door: Nick en Silvia

Blijf op de hoogte en volg Silvia

02 Mei 2016 | Zuid-Afrika, Stellenbosch

Helaas de laatste dagen niet meer echt kunnen werken aan onze blog om jullie op de hoogte te houden van wat we allemaal meemaken, maar dan nu maar een laatste poging om alles van de laatste dagen te delen… en je raad het al we sluiten de vakantie af met een braai.
De braai in ons bushcamp is goed verlopen en behalve 2 everzwijnen die kwamen solliciteren voor een plaatsje aan het spit verloopt de avond dan ook rustig. Met frisse moed staan we rond 9.00 op en nemen afscheid van ons huisje, onderweg naar de poort komen we nog wel even in de file achter een schildpad maar deze lost al snel op als de schildpad rechts gaat bij de volgende kruising.

De reis naar oudtshoorn is bijna saai te noemen, de bordjes waarschuwen ons voor skildpaai maar hoe goed we ook turen niets te vinden. Het uitzicht daarentegen is spectaculair we zien op de achtergrond de swartberg bergen, en naarmate we meer richting oudtshoorn komen rijden we dan ook via een pas tussen de bergen. Hier zien we pas echt goed de structuur van de bergen, het losse gesteente lijkt meer op elkaar gestapeld dan een echt solide rots te zijn. Midden tussen de bergen net voor het plaatsje “De Rust” komen we bij een waterval.. deze waterval wordt zelfs door lonely planet benoemt als een must see.. dus we kunnen ons enthousiasme bijna niet onderdrukken en beginnen de klim naar de waterval. Nou dit laat maar weer eens zien waarom je niet altijd de boekjes moet vertrouwen want de waterval lijkt meer een lekkend stroompje.. gelukkig stonden er geen bordjes dat er slangen en andere reptielen zitten die gevaarlijk zijn anders waren we wellicht teleurgesteld geweest na deze klim..
Onze rit vervolgt zich snel naar Oudtshoorn, en zodra we het plaatsje bereiken zien we de tekst “twin town of Alphen aan de rijn” dit belooft nu al een top stop te worden.. we slapen in een kleine b&b net buiten het dorpje, deze b&b in Schoemanshoek is lekker ontspannen en we worden op eigen tempo ontvangen. Onze middag gaat over in een avond, en we gaan vroeg naar bed want morgen met zonsopkomst mogen we stokstaartjes gaan spotten…

De wekker gaat om 6 uur en net voor zonsopkomst rollen we een klein parkeerterreintje op waar nog een 4-tal andere auto’s staan, we zijn zoals je zou verwachten, de laatste om te arriveren en we rijden als groep de steppe in.. na een korte rit mogen we uitstappen en krijgen een kopje koffie en een klapstoeltje en we mogen met de gidsen plaatsnemen om met een zonsopkomst in de rug de stokstaartjes wakker te zien worden en uit de holletjes te komen zodat ze kunnen opwarmen na de koude nacht. Dit tafereel van een kleine stokstaartjes familie die allemaal even komen kijken wat voor dag het is en even op te warmen in de ochtend zon heeft een heerlijk rustgevende start van de dag. Het weer slaat echter rond 8.00 om en de eerste regendruppels komen al naar beneden. Dapper als we zijn blijven we nog even zitten, maar de stokstaartjes zijn slimmer dan wij en laten zich niet meer zien in dit miezerweer.

Ook wij besluiten voor de verstandige optie te kiezen en terug te gaan naar onze b&b voor een ontbijtje, daar zitten we dan naar buiten te kijken naar 1 van de 4 dagen per jaar dat het hier langer regent dan 2 uur achterelkaar… ons gevoel lijkt niet helemaal aan te sluiten bij het feit dat dit toch best een unieke dag is.. een snelle blik op tripadvisor leert ons dat er in de omgeving vooral activiteiten zijn om buiten te doen maar de Cango grotten beloven een uitstekende optie te zijn om op een regenachtige dag toch de tijd door te komen. Deze grotten voor het eerst ontdekt door een Nederlander ergens rond 1720 (tenminste als je oermensen die hier al graffiti achter lieten niet meetelt) zijn een wonder van Zuid-Afrika ze moeten ergens in de tijd zijn ontstaan dat dit stukje van het continent onderwater heeft gestaan, ongeveer 200 miljoen jaar geleden, en in die periode heeft de oceaan een gangenstelsel van ongeveer 5 kilometer gecreëerd. We vergapen ons aan stalactieten en stalagmieten en leren dat de stalactieten zich vormen door de kalkafzetting in regenwater dat de grotten binnen druppelt door de rotsen. Onze tour eindigt en heel grappig is dat onze gids ook verdwenen is op dat moment. De rest van de middag brengen we door met een boekje, tablet en telefoontje om een beetje te ontdekken wat we nog meer kunnen doen in de omgeving. De avond brengen we door bij Buffelsdrift een restaurant waar je uitkijkt over een plas waar nijlpaarden in zitten. Natuurlijk zien wij omdat hartstikke donker is niets van de plas of de nijlpaarden maar de maaltijd is heerlijk.

Op onze laatste dag in Oudtshoorn besluiten we via de Swartenbergpas (inderdaad de bergen die we al vanuit beaufort zagen) een expeditie te doen naar Prince Albert. De weg is een ware verschrikking 30 kilometer over een onverharde weg zonder vangrails in de mist. Om de uitdaging nog groter te maken gaan we ongeveer steil omhoog.. eenmaal aan de andere kant komen we in een schitterend dorpje Prince Albert waar het zaterdag markt is en er verschillende kraampjes zijn uitgestald. Ons besluit om in de zon te gaan lunchen blijkt een gouden greep, de wind gaat langzaam liggen en in de zon warmen we op en vergeten bijna dat het aan de andere kant van de berg vanochtend slechts 4 graden was.
In de hoop dat het uitzicht over de bergen vanmiddag beter is gaan we via de pas terug naar Oudtshoorn en tot aan de top hebben een schitterend uitzicht, we belanden wel midden in een moutainbike wedstrijd die hier inmiddels wordt gehouden we links en rechts komen de fanatieke fietsers ons voorbij.

De volgende dag gaan we onderweg voor een lange rit naar Stellenbosch, de wijnhoofdstad van Zuid-Afrika, deze route voert ons via een weg met uitgestrekte vergezichten richting kaapstad, onderweg komen we verschillende plaatsjes tegen die allemaal een stop waard zijn, maar we besluiten te lunchen in Swellendam. Deze plaats van origine gesticht door Hollanders om handel te drijven heeft nog steeds veel originele gebouwen uit 1700-1800, maar de lunch is heel authentiek pizza. Het nadeel van de oude gebouwen merken we al snel als we busladingen met amerikanen voor onze neus zien uitstappen. Dit is voor ons het teken om snel onze spullen in te pakken en te zorgen dat we weg zijn.

Eenmaal in Stellenbosch vinden we al snel onze laatste stop, een cottage bij Fijndraai wijnestate, deze cottage is een heerlijke laatste stop, verscholen tussen de wijnranken ligt ons huisje en we kijken uit over een kleine plas waar een 40-tal witte ganzen een kwaakwedstrijd organiseren. We gaan snel boodschappen doen en koken ons eigen maaltje terwijl we dineren bij een ondergaande zon.

Onze laatste vakantiedag staat in het teken van wijnproeven, je kunt nu eenmaal niet stellenbosch verlaten zonder minimaal een winetasting te hebben gedaan. Nou dat hebben we geweten, we moesten na onze tasting toch zeker wel even zitten om alle wijn te laten zakken, en dan te bedenken dat er hier geadverteerd wordt dat je er 3 of 4 van deze tastings per dag kunt doen… we sluiten onze laatste avond af met een heerlijke braai, terwijl we aan het eten zijn praten we alvast over ons volgende avontuur..

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Silvia

Actief sinds 05 Aug. 2014
Verslag gelezen: 1041
Totaal aantal bezoekers 6112

Voorgaande reizen:

18 April 2016 - 04 Mei 2016

Zuid-Afrika Tuinroute 2016

25 Augustus 2014 - 11 September 2014

Canada 2014

Landen bezocht: